روابط
کنج این برزخ بی مرزوافق
پای دیوارعریضی که جدائی راساخت
من به ان سوی زمان مینگرم
ودران سوی زمان
سرزمینی ست
به اندازه تنهایی من پهناور
پرگلهای بنفش
وکبوترهایی
همه با بال سپید
اسمان دارد
رنگ فیروزه طوس
که غروب
قدردلتنگی من می بارد
ماه وخورشید درانجابرابرهستند
جانورهاحتی همه خویشاوندند
ومناعت دارند
وروابط دارند
باهمه سیارات
بادها هم همه موسیقیدانند
ومراقب هستند
که به هنگام عبور
زیرپاله نکنند
اطلسی دنیارا
چشمه ها اینه دارند
وازعمق زمین می جوشند
جاری وپاک وزلال
عذرتقصیرمرامی شویند
لب فروبسته وگنگ زیرلب می گویم
گرچه تلخ است سکوت
لیک من بران سوی افق می نگرم
ودران سوی زمان........
منتظرخواهم ماند.....
